در صنعت لوله با انواع مختلفی از لوله ها برخورد داریم که هر یک بسته به نیازی تولید می شود. یکی از پرکاربردترین لوله های فلزی لوله گالوانیزه میباشد، که برای مصارف آبرسانی مخصوصا آب آشامیدنی، گلخانه، چاه آب و لوله کشی شوفاژ مورد استفاده قرار میگیرد مهم ترین موضوعی که ذهن خریداران را به خود مشغول می کند این سؤال میباشد که لوله گالوانیزه چیست که در ادامه به پاسخ این سؤال خواهیم پرداخت.
لوله گالوانیزه به لوله هایی گفته میشود که توسط الیه محافظی از جنس روی پوشش داده می شوند و دربرابر عوامل محیطی و همچنین رطوبت و زنگ زدگی مقاومت پیدا میکند. این لوله با رعایت استاندارهای DIN2445 و DIN2440 تولید میشوند.
فرایند ساخت لوله گالوانیزه
در انجام عملیات گالوانیزه کردن معمولا از روش های متفاوتی استفاده میشود. رایجترین روش گالوانیزه کردن، روش غوطه ورسازی لولههای فولادی میباشد. در گالوانیزه کردن به این روش ابتدا لوله های فولادی را با توجه به استانداردهای موجود برای انجام پروسه گالوانیزاسیون آماده میکنند. با این کار پوشش های مورد نظر بهتر توسط لوله ها جذب می شوند و عملیات گالوانیزاسیون بهتر و با کیفیت بیشتر صورت میپذیرد.
همچنین پیشنهاد میشود جهت اطلاع از قیمت و همچنین نحوه خرید این محصول به صفحه قیمت لوله گالوانیزه مراجعه کنید.
در قسمت اول لوله های فولادی را چربی زدایی میکنند و در قسمت بعدی سطح لولهها را از زنگ زدگیها پاک می کنند. سپس لولهها را به درون محلول فالکس وارد میکنند. این محلول باعث میشود مواد پوشش دهنده بهتر جذب لوله های فولادی شود. لوله های فولادی بعد از این که به محلول فالکس آغشته میشوند وارد دستگاه گالوانیزسیون میشوند و در درون کورههای مخصوص تا دمای ۱۲۰ درجه سانتیگراد حرارت میبینند. پس از خشک شدن سطح لوله ها، آن ها را وارد حمام روی میکنند و مدت یک دقیقه آنها را در دمای ۴۵۰ درجه سانتیگراد قرار می دهند.
سپس سریعا لوله های آغشته شده به فلز روی را از حمام روی خارج میکنند. بعد از خارج کردن لولهها، فلز اضافی موجود بر روی لوله، توسط بخار و دمش هوا پاک میشوند. سپس سریعا لوله را در داخل آب سرد فرو میبرند که با این کار از تشکیل آلیاژی از فلز آهن و روی، بر روی سطح لوله ها جلوگیری میشود.
انواع گالوانیزاسیون
گالوانیزه کردن یا گالوانیزاسیون یکی از اقتصادیترین روشهای محافظت فلزات در محیطهای خوردنده است. طی این فرآیند که نوعی حفاظت گالوانیکی است، فلز پایه به منظور مقاومت در برابر خوردگی و زنگ زدگی به طور کامل با لایهای از فلز روی پوشانده میشود که برای این منظور می توان فولاد را در حمام مذاب روی غوطه ور کرد.
علت استفاده از فلز روی در این فرآیند خاصیت حفاظت کاتدی این فلز است، خاصیتی که در آن کاتد جایگزین آند میشود و با ایجاد یک سطح هم پتانسیل و مثبت در کلیه مناطق سطح فلز، از ورود یونهای فولاد به محیط اطراف جلوگیری به عمل می آید و جریان خوردگی متوقف می شود. هر چه ضخامت فلز روی بیشتر باشد، میزان مقاومت پوشش و درنتیجه مقاومت فلز در برابر خوردگی و زنگ زدگی بیشتر میشود. همچنین عمل گالوانیزاسیون کردن لوله به دو روش انجام میشود که در ادامه نام خواهیم برد.
لوله گالوانیزه سرد
در روش گالوانیزاسیون سرد که مبتنی بر فرایند الکترولیز است و به آن الکتروگالوانیزاسیون نیز میگویند، محلولی شامل آب و نمک روی، یا نمک روی و محلول اسیدی را به عنوان الکترولیت روی فلز پایه یا مادر اسپری میکنند تا لایهای حدودا به ضخامت ۲۵ میکرون روی سطح فلز را بپوشاند. به طور معمول فلزاتی که به روش گالوانیزاسیون سرد محافظت میشوند ظاهری شکیل، براق و یکنواخت دارند.
لوله گالوانیزه گرم
این روش نسبت به روش سرد، رایجتر میباشد. در روش گالوانیزاسیون گرم، لوله ها با استفاده از روی مذاب پوشانده میشوند و در نهایت سطحی براق ایجاد میشود. در این روش در ابتدا لوله ها باید بر اساس استانداردهای مجاز به محل آمادهسازی منتقل شوند. برای جذب هرچه بهتر روی، هرگونه چربی باید از روی آنها پاک شود و زنگ آهن نیز از روی آنها پاک شود.
پس از انجام این مرحله لوله ها به ماده فالکس ( ماده ای است که برای تمیزکاری شیمیایی سطوح و جلوگیری از پاک کردن اکسایش در منطقه جوش به کار میرود ) آغشته شده و وارد دستگاه گالوانیزه میشود و در کورههای مخصوص، دمای آنها به ۱۲۰ درجه سانتیگراد میرسد. پس از آن که سطح لوله ها خشک شد، به حمام فلز روی وارد میشوند. مدت زمان قرار گیری در این حمام یک دقیقه و در دمای ۴۵۰ درجه سانتیگراد میباشد.
جهت مشاهده ضخامت، قیمت و خرید به صفحه خرید لوله گالوانیزه سپنتا مراجعه کنید.
پس از این که لوله های از حمام روی خارج شدند، روی اضافه به جای مانده بر روی سطح خارجی و داخلی توسط بخار و فشار هوا پاک میشود و بلافاصله به داخل آب سرد فرو میروند.
از مزیتهای این روش میتوان به استحکام بیشتر آنها نسبت به روش سرد و سهولت در اجرای آن اشاره کرد. میزان روی مصرفی در این روش نسبت به روش سرد بسیار بیشتر میباشد. همچنین لوله گالوانیزه ساوه و سپنتا نیز به این روش گالوانیزه میشوند.
جهت مشاهده ضخامت، قیمت و خرید به صفحه لوله گالوانیزه ساوه مراجعه کنید.
تفاوت لوله گالوانیزه گرم و سرد
با توجه به تعاریف و نکات گفته شده میتوان گفت که تفاوت لوله گالوانیزه گرم و سرد را می توان بر اساس رنگ آنها تشخیص داد؛ به این معنی که لوله گالوانیزه گرم به دلیل عملیات شیمیایی متحمل شده در زمان آبکاری در دمای بالا براق تر از لوله گالوانیزه سرد است.
در لوله های گالوانیزه سرد میزان براق بودن لوله به ضخامت و ورق لوله بستگی دارد؛ مثال لولههایی با ضخامت ۱ و ۱,۵ میلیمتر که اصطلاحا با نام لوله مبلی شناخته میشوند براق تر از لوله های با ضخامت بالا هستند و دلیل آن هم این است که از ورق های براقتری ساخته شدهاند.
دیگر تفاوت لوله گالوانیزه گرم و سرد این است که معمولا لولههای گالوانیزه گرم به صورت دو سر رزوه تولید میشوند درحالی که لوله گالوانیزه سرد بدون رزوه است، البته میتوان آنها را نیز رزوه دار کرد. همچنین از لوله گالوانیزه سرد برای تولید نیپل دو سر دنده هم استفاده میشود.
مزیتهای گالوانیزاسیون گرم نسبت به گالوانیزاسیون سرد استحکام بیشتر، هزینه کمتر و راحت تر بودن انجام آن است همچنین در گالوانیزاسیون گرم میزان فلز روی مصرفی آن نسبت به روش سرد بیشتر است. به طورکلی گالوانیزاسیون برای پوشش نسبت به سایر روش ها مانند رنگ آمیزی لوله ها ، نیروی انسانی و هزینه کمتری میخواهد به همین دلیل دارای محبوبیت بیشتری نسبت به سایر روش ها است.